Na Jensen! en De Wereld Draait Door werd het weer eens tijd voor verschijning op de Nederlandse televisie. Daarom besloot ik om samen met mijn geliefde klasgenoten Daan, Jitse en Johan een uitzending bij te wonen van Holland Sport. Maarliefst 563.000 Nederlanders stemden maandag 11 februari af op Nederland 3 om ons in beeld te zien (zie: kijkonderzoek.nl) en 73.000 mensen wilden ons donderdagochtend ook nog eens in de herhaling bekijken.
Op TV.... ik omcirkeld. Links naast mij Johan, Daan en Jitse.
We waren echter niet de enigste bekende Nederlanders die te gast waren in de studio:
- Ireen Wüst en Paulien van Deutekom (beiden schaatsters),
- Nachtburgemeester van Rotterdam Jules Deelder,
- Reinder Nummerdor en Richard Schuil (beachvolleyballers),
- en Nick Driebergen (talentvoller zwemmer) waren ook van de partij.
De presentatie lag zoals vanouds in de handen van DWDD-kopstuk Matthijs van Nieuwkerk en de kale Wilfried de Jong.
Omdat de dag voor ons al heel lang bezig was (de uitzending begon om 20:30 in Amsterdam), hebben we eerst de binnenstad van Amsterdam onveilig gemaakt. Toen na Daan zelfs Jitse begon te zeuren over zijn vermoeide benen was een tussenstop bij één van de circa 26 plaatselijke McDonalds echter noodzakelijk. Het mocht de pret niet drukken, want met een lege maag op de tribune is niet wat. In café Eik en Linde, om de hoek van de studio, werden ook nog de nodige alcoholische versnaperingen genuttigd. Een klein, knus café, maar ondanks onze aanwezigheid bleef de gemiddelde leeftijd toch steken rond de vijftig.
In de studio viel me gelijk één ding op: Ireen Wüst. Waarom kleedt deze 21-jarige dame zich niet elke week zo op de schaatsbaan? Laat die titel of dat wereldrecord maar zitten…. het gaat immers ook om het imago. Wat een krultang, opmaakpoedertjes en de juiste kleding wel niet kunnen verrichten! Hulde!
Hoogtepunt in de uitzending (voor de bezoekers) is altijd ongetwijfeld de ‘petje op, petje af quiz’. In deze quiz krijgt het publiek enkele vragen voorgeschoteld die men moet beantwoorden door de bij de ingang verkregen pet óp of juist áf te zetten. De winnaar mag soms meefietsen in het eindspel, maar krijgt sowieso een Holland Sporttas cadeau. Met vragen over Egypte (voornamelijk voetbal) kon ons gouden kwartet alleen maar hoge ogen gooien natuurlijk!
Achteraf gezien bleek deze voorspelling iets te voorbarig. Al bij de eerste vraag moesten we weer plaats nemen op de banken. De winnaar van het spel was een jongetje (net uit de luiers) van zo'n tien jaar oud. Alle sympathie naar deze jongeman, maar na bestudering van de videobeelden lijkt het er verdacht op dat de bengel bij de eerste vraag heeft vals gespeeld. In afwachting van het onderzoek van de arbitragecommissie zal ik verder geen uitspraken doen, maar het riekt naar competitievervalsing!
Ik kon het niet laten het bekende petje toch nog even op te zetten...
Na zo’n lange dag is de terugreis vaak nog wel het ergste. Vooral met een legemaag en iemand die telkens een scheetje in de coupé laat. Een etenspauze in Amersfoort was het gevolg, terwijl Daan ondertussen alweer in de trein naar het afgelegen Harderwijk zat. Daarna weer op naar Enschede. Tijd van thuiskomst: 01:20.
Een leuke dag en een mooie ervaring, wat wil je nog meer?
