Leren Koken

“Mam, hoe stel ik nou die oven in?”
Het zijn geen uitzonderlijke telefoongesprekken in huize Louwes. Ouders weg en ik sta voor een moeilijke opgave: eten koken, eten halen of de oven/magnetron gebruiken. Meestal kies ik voor het laatste, maar dan moet ik wel mijn moeder vragen hoe dat ding in elkaar zit. Als zij het voor de zoveelste keer heeft uitgelegd, besluit ik een week later dat ik het onderhands wel moet weten. De pizza gaat de verpakking uit, de oven in en ik wacht geduldig twaalf minuten. Maar als hij de oven uit komt is hij nog te koud. Het blijkt dat ik de combi niet goed heb ingesteld en de magnetron heb ingeschakeld: Weer mislukt!

Ik ben een kluns in de keuken en heb ontzettend veel respect voor al die mensen die heerlijke maaltijden kunnen klaarmaken. Maar tijden zullen veranderen! Ik heb me voorgenomen om te leren koken. Ik kan me later bij Ellen immers niet permitteren dat ik er letterlijk niks van bak in de keuken. Ik weet nu hoe ons gasfornuis (van vlak na de oorlog) werkt en waar ik alle keukengerei kan vinden. Nu nog de recepten, de fijne tips en trucs en ten slot een beetje van Wilco. Ik ga in training en hopelijk maak ik over drie maanden de heerlijkste gerechten klaar.

Om te leren koken kijk ik al elke dag naar de vele kookprogramma’s op televisie; Wie is de chefkok?, Smaken Verschillen en vooral Ready Steady Cook, met de flamboyante Italiaanse chefkok Bruno als favoriet. Gordon Ramsey vind ik ook geweldig, maar dat is meer voor het vermaak dan om te leren. Dan is er in Noord-Holland ook het begrip ‘De Eurokok’. Het is een vieze kok. Hij gorgelt, vloekt en blundert tijdens het koken van zijn even zo discutabele maaltijden. Van wie ik in ieder geval niets moet leren is de Eurokok, zover is me duidelijk na het bekijken van de video’s op YouTube.