Jongens het is nu al twee weken geleden sinds de EK-finale is gespeeld. Ik heb alles even laten bezinken en kom nu met een verlate Three of a Kind. Johan je vroeg me een terugblik op het EK. Daarop heb ik besloten een rijtje op te stellen.
Beste elftal:
Het beste elftal hoeft voor mij niet perse de Europees kampioen te zijn, maar is het in dat geval wel. Nederland had een gooi naar die benoeming kunnen doen, maar dan had het zich niet zo moeten laten verrassen tegen de Russen. De Spanjaarden hebben daarentegen alles overtuigend gewonnen, ze zijn de terechte kampioen en hebben het beste elftal op het veld gehad.
Grootste tegenvaller:
Griekenland is mijn grootste tegenvaller. Hoewel ik ze in de verschillende EK-poules geen punt heb gegeven, had ik wel iets mee verwacht van de Europees Kampioen van 2004. Ze schopten echter geen deuk in een pakje boter en ik vind het zelfs een wonder dat ze tegen een B-team van Spanje wisten te scoren.
Beste speler:
Xavi Hernandez werd uitgeroepen tot de speler van het toernooi. Omdat ik niet erg veel op hem heb ik een andere beste speler gekozen. Arsjavin heeft te weinig gespeeld, maar liet een goede indruk op me achter. De Duitser Bastian Schweinsteiger vond ik erg goed dit toernooi, maar het meest overtuigend vond ik toch Wesley Sneijder. Wat een ontwikkeling heeft die jongen doorgemaakt! Hij liet tijdens het EK zien een volwassen voetballer te zijn geworden en hij was degene die Nederland tijdens haar wedstrijden op sleeptouw nam en nog iets in te brengen had tegen de Russen.
Grootste talent:
Een talent benoemen vind ik lastig. Ik ga daarom voor Cesc Fabrégas van Spanje. De 21-jarige aanvallende middenvelder toonde zich een volwassen speler tijdens het EK en was een spelbepalende factor in de Spaanse ploeg.
Beste Coach:
Dat kan maar één man zijn naar mijn mening. Wie van een elftal dat bestaat uit Zuid-Europese ego’s een hecht team kan vormen, dat voor het eerst sinds decennia een grote prijs pakt, doet het gewoon goed. Daarom is Luis Aragoñes mijn coach van het toernooi.
Mooiste doelpunt:
Het doelpunt van Wesley Sneijder tegen Frankrijk mocht er wezen, het doelpunt van de Turk Nihat tegen Tsjechië niet te evenaren en de vrije trap van Michael Ballack tegen Oostenrijk ongenadig hard. Mijn mooiste doelpunt van het EK is echter het doelpunt van Sneijder tegen Italië. Niet alleen omdat Sneijder de bal op een fraaie wijze achter doelman Buffon weet te richten, maar ook om de architectonische zetten van ‘Gio’ van Bronckhorst en Dirk Kuyt. De breedtepass van Gio is precies op maat en de wijze waarop Kuyt de bal richting Sneijder kopt is fantastisch.
Compleet onderschat:
Rusland is compleet onderschat. Door de media en door tegenstanders. Spanje wist de Russen twee keer overtuigend te verslaan, maar zowel de Grieken, Zweden als de Nederlanders gingen de boot in toen ze het legioen van wondertrainer Guus Hiddink zagen verschijnen. Een halve finale hadden weinigen voorspeld.
Zwaar overschat:
Frankrijk is totaal overschat op het EK van 2008. Hoeveel mensen dachten wel niet dat de sterrenequipe van Raymond Domenech hoge ogen zou gooien op het Europese Kampioenschap. Niets bleek minder waar. De ploeg faalde tegen Roemenië, kreeg billenkoek van Nederland en ging kansloos ten onder tegen de Italianen.
Grootste verrassing:
Ik vind Turkije de grootste verrassing van het toernooi. Eerlijk is eerlijk, wat de mannen van bondscoach Fatih Terim hebben gepresteerd is ongelooflijk en getuigt van grote mentale weerbaarheid. Er werd in vier wedstrijden in de laatste minuten gescoord. Alleen Duitsland was de Turken te slim af door nog later in wedstrijd te scoren.
Dit was goed:
De spanning was daar als nooit tevoren. Ik heb nog nooit met zoveel zenuwen naar de wedstrijden gekeken, omdat dit jaar iedereen van iedereen kon winnen. Neutrale toeschouwer ben ik niet heel vaak. Ik moet voor mezelf een land kiezen waar ik een grotere band mee heb. Dit jaar was dat (behalve Nederland) ook Duitsland. Logisch dat ik enkele spannende minuten heb doorstaan.
Dit kon beter:
De scheidsrechters. Ik weet dat het makkelijk is om te zeuren op het arbitrale trio, maar dit EK leken het wel conducteurs. Er werd gewoon teveel gefloten en te weinig gevoetbald. In het kader van de verschoning van het voetbal wilde UEFA-baas Michel Platini dat er strenger werd opgelet. Jammer, vind ik. Voetbal is nu eenmaal een contactsport en dat mag best wel blijken op het veld. Bovendien is het pietluttige fluiten Polen fataal geworden. De penalty voor Oostenrijk had nooit gegeven mogen worden, wat duw en trekwerk in het strafschopgebied is de normaalste zaak van de wereld.
Jitse, de Three of a Kind-trein moet weer een beetje op stoom raken. Ik stel voor dat je ons een voorspelling geeft van het aankomende eredivisieseizoen. Wie gaan er verrassen? Wie wordt kampioen en wie degraderen? Hoe vergaat het de Nederlanders in (de voorronde van) Europees voetbal?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten