Deze blog maakt deel uit van een nieuwe rubriek op mijn weblog: ‘Three of a Kind’. In deze rubriek schrijven mijn journalistieke klasgenoten Jitse en Johan en ik om de beurt een blog over een onderwerp (in het voetbal). Dit onderwerp is echter gekozen door de voorganger. Johan heeft de openingsblog gewijd aan Gert-Jan Verbeek. Hij heeft het stokje aan mij overgedragen met als onderwerp Aad de Mos, trainer van Vitesse. De nieuwe rubriek is via de links aan de rechterkant te volgen op de weblogs van Johan en Jitse en is altijd duidelijk aangegeven met de titeltekst ‘Three of a Kind’.
Beste J. en J.,
Trainers zie je in veel verschillende soorten en maten. Johan, zo noemde jij Gert-Jan Verbeek een ideale trainer. Daar ben ik het absoluut mee eens: lekker nuchter, geen gezeur, maar voetballen. Er zijn echter ook hele andere figuren. Van die trainers die zich continu met andere dingen bemoeien dan wat er op het veld gebeurt. Zo zetten Louis van Gaal, Andries Jonker en Aad de Mos zich keer op keer in de spotlights van de media. ‘Mediageil’ zegt mijn vader dan altijd en daar kan ik hem geen ongelijk in geven.
Op die laatstgenoemde, Aad de Mos, wil ik wat verder op in gaan. Waar ik voor Van Gaal en Jonker nog respect of enige begrip kan opbrengen, kan ik dat bij 61-jarige oefenmeester van Vitesse totaal niet. De beste man kan beter met vervroegd pensioen, want de laatste weken heeft hij duidelijk laten blijken dat het aflopende zaak met hem is.
De Mos ligt onder vuur. Hij wisselde onlangs Haim Megrelishvili twee wedstrijden achter elkaar binnen een kwartier speeltijd. Oké, de Israëliër speelde op die momenten niet echt goed, maar met dit soort acties maak je zo’n jongen mentaal helemaal kapot. Het verbaast me dat Megrelishvili zijn coach niet aanvloog na zijn tweede wisselbeurt! Dit is niet het enige voorval bij de bijna failliete club uit Arnhem. Theo Janssen, spelmaker en ‘het gezicht’ van Vitesse, werd diverse keren buiten de selectie gehouden omdat hij ‘beneden de ondergrens’ zou hebben gepresteerd op de training. Vorig seizoen was het Purrel Fränkel die door Aad de Mos als zijn zondebok werd gebruikt.
Beste J. en J.,
Trainers zie je in veel verschillende soorten en maten. Johan, zo noemde jij Gert-Jan Verbeek een ideale trainer. Daar ben ik het absoluut mee eens: lekker nuchter, geen gezeur, maar voetballen. Er zijn echter ook hele andere figuren. Van die trainers die zich continu met andere dingen bemoeien dan wat er op het veld gebeurt. Zo zetten Louis van Gaal, Andries Jonker en Aad de Mos zich keer op keer in de spotlights van de media. ‘Mediageil’ zegt mijn vader dan altijd en daar kan ik hem geen ongelijk in geven.
Op die laatstgenoemde, Aad de Mos, wil ik wat verder op in gaan. Waar ik voor Van Gaal en Jonker nog respect of enige begrip kan opbrengen, kan ik dat bij 61-jarige oefenmeester van Vitesse totaal niet. De beste man kan beter met vervroegd pensioen, want de laatste weken heeft hij duidelijk laten blijken dat het aflopende zaak met hem is.
De Mos ligt onder vuur. Hij wisselde onlangs Haim Megrelishvili twee wedstrijden achter elkaar binnen een kwartier speeltijd. Oké, de Israëliër speelde op die momenten niet echt goed, maar met dit soort acties maak je zo’n jongen mentaal helemaal kapot. Het verbaast me dat Megrelishvili zijn coach niet aanvloog na zijn tweede wisselbeurt! Dit is niet het enige voorval bij de bijna failliete club uit Arnhem. Theo Janssen, spelmaker en ‘het gezicht’ van Vitesse, werd diverse keren buiten de selectie gehouden omdat hij ‘beneden de ondergrens’ zou hebben gepresteerd op de training. Vorig seizoen was het Purrel Fränkel die door Aad de Mos als zijn zondebok werd gebruikt.
De Mos lijkt voortdurend op zoek te zijn naar een zwart schaap binnen de selectie, die hij dan voorlopig weer even het leven zuur kan maken. Hij spuit kritiek. Op zijn spelers, op de media, maar niet op zichzelf. O nee, de grote Aad de Mos, de succesvolle trainer is voor alles weggelegd. ‘Luister naar Aad de Mos en we halen de play-offs’, zei de trainer over zichzelf in een interview vorige week. Ook bij Studio Voetbal liet hij zondagavond weten nog een hoge pet van zichzelf op te hebben. Diverse keren heb ik hem horen roepen wat voor goede trainer hij wel niet is, wat hij allemaal wel niet goed deed en wat zijn kwaliteiten zijn.
Interessant dacht ik vanmiddag: ik pak zijn CV’tje er even bij en kijk wat de toptrainer zoal heeft gepresteerd. Dan zie ik dat de Hagenees alleen successen boekte met Ajax, KV Mechelen (eind jaren tachtig) en Anderlecht (begin jaren negentig). Vooral de prijzen met KV Mechelen (Europacup, Belgische Beker en Belgische competitie) zijn eerlijk gezegd heel erg netjes. Hierna is het echter aflopende zaak. De Mos komt nog uit voor PSV, Werder Bremen, Standard Luik, Sporting Gijon, het illustere Urawa Red Diamonds uit Japan, nogmaals KV Mechelen en Al-Hilal (wie kent het niet) uit Saoedi-Arabië. Alvorens De Mos besluit naar Vitesse te vertrekken is hij ook nog heel even bondscoach van de Verenigde Arabische Emiraten. ‘Aadje Afkoopsom’ luidt een weinig eervolle bijnaam van De Mos, omdat hij zo vaak werd ontslagen.
De laatste prijs van De Mos? Buiten de Saoedische Beker (2003) stamt zijn laatste échte prijs uit 1991: de Belgische titel met Anderlecht.
Aad de Mos een toptrainer… laat me niet lachen. De Mos is een galbak, moet eerst eens in de spiegel kijken en dan kritiek geven op zijn spelers. Bovendien doet Vitesse het zo slecht nog niet. Dikke kans dat ze de play-offs nog halen. Over de play-offs gesproken Jitse: die liggen net als De Mos steeds vaker onder vuur. Wat vind jij daar nou van? Zijn de play-offs een aanwinst of kan de competitie beter op een andere manier spannend worden gemaakt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten